آی واژه | عطار - باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

کس را دیدی ز خود نفور افتاده

در فرقت خویشتن صبور افتاده

فی الجمله اگر نشان ما میطلبی

ماییم همه ز خویش دور افتاده